بقلم / يسرى البنوبى.
لسه فينا دموع بتبكى من لوعة الحزن اللى. فينا ع السنين اللى ضاعت من بين ايدينا من بدرى بدرى ومن غير مندرى. بقينا عايشين بقلوبنا الحزينه واهى رافضه تشكى. لاى عبد من اول مابكت قلوبنا من كل جرحه جارحه فينا ولا شفنا فرحه طلت علينا. وسنين سنين واحنا احنا زى ماحنا. فى كل محنه. وكل حزن ماهوش ناسينا. والرب شاهد علينا لو ينكروه او يبخثوا الحزن اللى فينا. واهو كان ده ناقص نقول ياهوه يالله الحقونا وطفوا نار الحيره من جوات قلوبنا وامسحوا دمعة عينينا واهو كل دول والكل فاكرنا عايشن فى جنه فيها احلى جنينه. مع تغريد الطيور وعايشين حياتنا فى هنا وسرور. وفاهمين كده اهو شوفو قد ايه كانوا ظالمين ولا شفنا
جنه. ولا شاهدنا طيور. واهو كل دول شاهدين عليه بشهادة زور. والناس دى ظالمه علشان اهو قاطعا عايشين فى ضلمه . ومقطوع النور وفى وسط الضلمه ولا حد يشوفنا وان حداتجراء و قال شفنا يبقى ظلمنا وهما الفاكرين انتا عايشينها وبنقابل بهجتها بكل سرور خلونا بنقولهم اهى دى اكبر لطمه على وشوشنا. و دى شهاده زور.