بقلم_ محمد عنانى
كان ياما كان
وكان زمان الأخ
لأخوه السند وبجَد
لو الزمن مال بيه
وإحتاجه كان يلاقيه
غطاه وستر عليه
إيده بإيديه ويحميه
ولا كَل يوم ولا نَخ
ومن الأذى كان سَد
لو شِده كان يواسيه
فى فَرحه كان قَبلِيِه
كان إيده سَابقه إيديه
وبروحه كان يفديه
إن شاف أذى أو فَخ
بمحبه مالهاش حد
تلقا سرور فى عنيه
وف قلبه خير ومَلِيه
وبلسم لأخوه يداويه
لو قال فى لحظه أَخ
ولا غير بحب الرد
بيشوفه زعلان ليه
ويقول كلام يراضيه
من جرحه دا يشفيه
وفروع وِصاله تتمد
فين راح دا كله وليه
تاهت كمان أراضيه
دفنه الزمان بماضيه
الأخ لأخوه قام طَخ
كابوس وأصبح جَد